กรรมลามก ๑๔ ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 64 / 162

ชอบล้อเลียนแกล้งเขา โดยไม่มีเจตนาร้าย แค่สนุกปาก แต่ลำบากคนอื่น ต้องการความ สนุกสนาน แต่ก็ทำให้เขาอับอาย วิบากกรรม นี้ตามมาส่งผล คนพูดติดอ่าง มักเกิดจากกรรม ๓ อย่าง มารวมกันบ้าง หรืออย่างใดอย่างหนึ่ง

การล้อเลียนแกล้งเขาโดยไม่มีเจตนาร้ายอาจสร้างความสนุกสนาน แต่ทำให้ผู้ถูกล้ออับอายและส่งผลกระทบต่อความมั่นใจ การพูดติดอ่างอาจเกิดจากกรรม 3 ประการ ได้แก่ กรรมสุรา วจีกรรมที่ดุด่าว่าคนด้อยกว่า และกรรมล้อเ

แม้ เป็นใหญ่เรียกว่า “ไศวะนิกาย” กับนิกายที่นับถือพระวิษณุเป็นใหญ่เรียกว่า “นิกายไวษณพ” ต่าง สร้างประวัติยกย่องเทพเจ้าฝ่ายตนเลอเลิศและดูหมิ่นเหยียดหยามเทพเจ้าของอีกฝ่ายหนึ่ง จะมีผู้พยายามแก้ปัญหาโดยยก

แม้จะมีการนับถือเทพเจ้าที่แตกต่างกันในนิกายศาสนาฮินดู ระหว่างไศวะนิกายและไวษณพนิกาย ซึ่งทั้งสองฝ่ายต่างสร้างประวัติที่ยกย่องเทพเจ้าของตน ส่งผลให้เกิดความขัดแย้งในเรื่องราวต่าง ๆ แต่มีความสำคัญในด้านวร

3.1.9 สมัยฟื้นฟู ในสมัยนี้เป็นช่วงเวลาที่อินเดียถูกศัตรูภายนอกรุกรานอีกครั้งหนึ่ง โดยพวกมุสลิมเชื้อ สายตุรกีจากอัฟกานิสถาน ซึ่งพยายามบุกรุกเข้ามาทางชายแดนที่จะเข้าสู่ลุ่มแม่น้ำสินธุ แต่ กษัตริย์เชื้อส

ในสมัยฟื้นฟู อินเดียเผชิญหน้ากับการบุกรุกจากพวกมุสลิมเชื้อสายตุรกี แต่ว่ามีกษัตริย์ฮินดูที่แข็งแกร่งสามารถต้านทานได้ สมัยนี้มีความสำคัญเนื่องจากศาสนาฮินดูได้รับการอุปถัมภ์และพยายามสร้างความมั่นคงทางศา

(มุทรา) และจบลงด้วยการร่วมเพศ (ไมถุน) พิธีบูชาตามลัทธิศักตินี้ ทำกันตามเทวาลัยที่นิยมบูชาเจ้าแม่ในเวลาเที่ยงคืน บาง พวกนิยมทำในที่ลับ บางพวกนิยมทำในที่เปิดเผย โดยพิธีกรประจำเทวาลัย ฝ่ายชายเป็นนักบวช เ

บทความนี้สำรวจลัทธิศักติและลัทธิภักติในศาสนาฮินดู เริ่มจากความเชื่อในลัทธิศักติซึ่งมีการบูชาเจ้าแม่และพิธีการที่แสดงถึงความจงรักภักดีต่อพระเจ้า รวมถึงการประดับเทวสถานและการแห่แหนเทวรูปที่ขยายตัวในสมัย

3.4.1 หลักอาศรม 4 หมายถึง ขั้นตอนการดำเนินชีวิตของชาวฮินดู เฉพาะที่เป็น พราหมณ์วัยต่าง ๆ โดยกำหนดเกณฑ์อายุคนไว้ 100 ปี แบ่งช่วงของการใช้ชีวิตไว้ 4 ตอน ตอน ละ 25 ปี ช่วงชีวิตแต่ละช่วงเรียกว่า อาศรม (วั

หลักอาศรม 4 ของชาวฮินดูแบ่งช่วงชีวิตเป็น 4 ตอน ไดแก่ พรหมจรยอาศรม (8-25 ปี), คฤหัสถาศรม (25-50 ปี), วานปรัสถาศรม (50-75 ปี) ในแต่ละช่วงมีการกำหนดภารกิจและหน้าที่เพื่อการพัฒนาตนเองและชุมชน ผู้ที่สำเร็จ

1) มอบสมบัติให้บุตรธิดา 2) บำเพ็ญประโยชน์เพื่อส่วนรวม 3) ออกบวชปฏิบัติธรรมที่เรียกว่า วานปรัสถ์ 4) ทำประโยชน์แก่สังคมด้วยการเป็นครูอาจารย์ อาศรมที่ 4 คือ สันยัสตาศรม อยู่ในช่วงอายุตั้งแต่ 75 ปีขึ้นไป

บทความนี้พูดถึงหลักการอาศรมในศาสนาฮินดู ตั้งแต่การมอบสมบัติให้บุตรธิดา การบำเพ็ญประโยชน์ การบวชในอาศรมสันยัสตาศรม ซึ่งเหมาะสำหรับผู้สูงวัยที่ต้องการความหลุดพ้น โดยเฉพาะการศึกษาหลักปรมาตมันที่อธิบายถึง

1. การนำอาตมันเข้าสู่ปรมาตมัน ด้วยการปฏิบัติธรรมใด ๆ เพื่อให้วิญญาณของตน เข้ารวมกับปฐมวิญญาณ เรียกว่า “เข้าถึงโมกษะ” คือความหลุดพ้นจากวัฏสงสารแห่งชีวิต 2. วิธีปฏิบัติเพื่อเข้าถึงโมกษะ ได้เสนอแนะหลักปฏ

การนำอาตมันเข้าสู่ปรมาตมัน เพื่อให้วิญญาณได้เข้าถึงโมกษะ คือการหลุดพ้นจากวัฏสงสาร โดยมีกรรมมรรค ชยานมรรค และภักติมรรค เป็นหลักปฏิบัติที่สำคัญในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ในยุคพระเวทตอนปลายและมหากาพย์ช่วงศตวรร

ชาวฮินดูเชื่อว่าโลกมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสลายไปในที่สุด การบูชาเทพเจ้าทั้ง 3 องค์ เหล่านี้เป็นลักษณะของบุคลาธิษฐาน คือถือบุคคลเป็นใหญ่ เป็นการบูชาให้รู้สึกสภาวธรรม 3 ประการ นั่นคือโลกเกิดขึ้น ตั้ง

ชาวฮินดูเชื่อว่าโลกมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสลาย โดยการบูชาเทพเจ้าทั้ง 3 องค์ คือ พระพรหม พระวิษณุ และพระศิวะ ซึ่งแต่ละองค์มีความสำคัญในกระบวนการสร้างสรรค์โลก ในฐานะที่เป็นเทพเจ้าสูงสุด พระพรหมเป็นผู

ได้ว่าเป็นวันตรุษของแขก เป็นวันสนุกสนานของคนทุกวรรณะ โดยเฉพาะพวกวรรณะศูทร ถือว่าเป็นวันสำคัญมากในชีวิตของพวกเขา แรม 15 ค่ำ เดือน 4 ถือว่าเป็นวันสิ้นปีของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู 3.9 นิกายในศาสนา นิกายในศาสน

วันตรุษของแขกถือเป็นวันสนุกสนานและสำคัญในชีวิต โดยเฉพาะสำหรับวรรณะศูทร วันที่แรม 15 ค่ำ เดือน 4 เป็นวันสิ้นปีของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ซึ่งมีนิกายหลักสามนิกาย ได้แก่ นิกายไวษณวะ, ไศวะ, และศักติ นิกายไวษณว

3.9.3 นิกายศักติ นิกายนี้นับถือมเหสีของจอมเทพ 3 องค์ คือ พระนางสุรัสวดี มเหสีของพระพรหม พระนาง อุมา มเหสีของพระศิวะ และพระนางลักษมี มเหสีของพระวิษณุ คำว่าศักดิ์ แปลว่า อำนาจ หรือ สมรรถนะ หรือ พลัง หมา

นิกายศักติในศาสนาฮินดูนับถือมเหสีของจอมเทพ 3 องค์ ได้แก่ พระนางสุรัสวดี, พระนางอุมา, และพระนางลักษมี เชื่อว่ามเหสีมีพลังที่จะนำความสำเร็จมาให้ผู้ที่นับถือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมเหสีของพระศิวะ คือ พระนางอุ

2) กลุ่มที่มีประสาทหรืออินทรีย์ 4 พวกนี้จะไม่มีประสาทหู กลุ่มนี้จะรวมเอาพวก แมลงขนาดใหญ่ไว้แทบทั้งหมด เช่น แมลงวัน ตัวต่อและผีเสื้อ 3) กลุ่มที่มีประสาทหรืออินทรีย์ 3 พวกนี้จะไม่มีประสาทตาและประสาทหู ไ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการจำแนกกลุ่มของสิ่งมีชีวิตและความเชื่อในศาสนาเชน โดยมีการจัดกลุ่มตามประเภทของประสาทที่มีอยู่ เช่น กลุ่มที่ไม่มีประสาทหูหรือประสาทตา กลุ่มที่มีเพียงประสาทสำหรับสัมผัสเท่านั้น รวมถึงแ

น่าสะพรึงกลัว ส่วนการที่จะพ้นทุกข์ได้ก็ต่อเมื่อบรรลุโมกษะแล้วเท่านั้น ดังนั้นโมกษะหรือ ความหลุดพ้นจากกิเลส จึงเป็นจุดหมายสูงสุดของศาสนาเชน ชาวเซนปฏิบัติธรรมอย่าง เคร่งครัดก็เพื่อเข้าถึงโมกษะ ภูมิที่พ้

เนื้อหาอภิปรายเกี่ยวกับการบรรลุโมกษะในศาสนาเชน ซึ่งเป็นจุดหมายสูงสุดของศาสนานี้ ชาวเชนประพฤติธรรมเพื่อเข้าถึงโมกษะ โดยประกอบด้วยหลักการสำคัญ เช่น สัมยัคทรรศนะ การเห็นชอบต่อคำสอนของศาสดา และการปฏิบัติต

4.8 สัญลักษณ์ในศาสนา ศาสนาเชน ได้ใช้รูปของมหาวีระองค์ศาสดา เป็นสัญลักษณ์คล้ายกับศาสนาพุทธ คือ พระพุทธรูป เป็นสัญลักษณ์ต่างกันแต่รูปมหาวีระเป็นรูปเปลือย และต่อมา ศาสนาเชนได้ถือ เอาลวดลายต่างๆ ซึ่งมีภาพ

เนื้อหาพูดถึงสัญลักษณ์ต่างๆ ในศาสนาเชน โดยเริ่มจากรูปของมหาวีระองค์ศาสดาที่คล้ายคลึงกับพระพุทธรูป แต่มีความแตกต่างในรูปแบบ โดยเฉพาะส่วนที่เป็นรูปเปลือย นอกจากนี้ยังมีรายละเอียดเกี่ยวกับสัญลักษณ์ต่างๆ

พระราชาเสด็จลงทำพิธีไถนาเป็นปฐมฤกษ์พร้อมด้วยอำมาตย์ราชบริพารชั้นผู้ใหญ่รวม 108 ไถนั้น พวกพระพี่เลี้ยงก็ออกมาชมด้วย ทิ้งพระกุมารไว้ในม่านแต่พระองค์เดียว เมื่อพระกุมาร อยู่ตามลำพังพระองค์เดียวก็ทรงลุกขึ

เนื้อหานี้บรรยายถึงพระราชาที่ประทับในการทำพิธีไถนาและความเกี่ยวข้องกับพระราชกุมารสิทธัตถะที่เริ่มฝึกภาวนาและศึกษาศิลปศาสตร์ตั้งแต่เด็ก จนเติบโตขึ้นเป็นเจ้าชายในพระราชสำนัก ก่อนจะอภิเษกสมรสและเข้าสู่วั

6. เป็นธรรมอันวิญญูชนพึงรู้เฉพาะตน พระธรรมทั้งปวงเป็นคุณชาติที่ทำให้ปุถุชนผู้ปฏิบัติตามกลายเป็นพระอริยบุคคล มี 4 ระดับ คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ พระธรรมมีวิมุติเป็น แก่น และค

พระธรรมในพระพุทธศาสนาช่วยให้ผู้ปฏิบัติตามกลายเป็นพระอริยบุคคล โดยมี 4 ระดับ ได้แก่ โสดาบัน สกทาคามี อนาคามี และอรหันต์ พระไตรปิฎกแบ่งออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่ วินัยปิฎก สุตตันตปิฎก และอภิธรรมปิฎก โดยพระธร

เผยให้บุคคลอื่นเข้าใจตามเท่านั้น กฎนี้มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า สามัญลักษณะ หมายความว่าเป็นลักษณะทั่วไป หรือมีเหมือนกันในสิ่งทั้งปวง มีอยู่ 3 ประการ ดังต่อไปนี้ 1) อนิจจตา : ความเป็นของไม่เที่ยง อัน

ไตรลักษณ์เป็นหลักสำคัญในพระพุทธศาสนา ซึ่งประกอบด้วย อนิจจตา (ความไม่เที่ยง), ทุกขตา (ความเป็นทุกข์) และอนัตตตา (ความไม่ใช่ตัวตน) โดยอนิจจตากล่าวถึงความไม่ถาวรของทุกสิ่ง ทุกขตาเน้นที่ความทุกข์ที่เกิดจา

5.4.4 อริยสัจ 4' อริยสัจ แปลว่า ความจริงอันประเสริฐหรือความจริงของพระอริยบุคคล เพราะ ผู้ใดรู้อริยสัจด้วยญาณ ผู้นั้นก็กลายเป็นผู้ประเสริฐหรือพระอริยบุคคลทันที อริยสัจจึงเป็นหัวใจ ของศาสนาพุทธเป็นความจร

อริยสัจหมายถึงความจริงอันประเสริฐของพระอริยบุคคล ซึ่งสำคัญต่อการเข้าใจธรรมชาติของชีวิต โดยมีหลักความทุกข์เป็นพื้นฐานที่แบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ สภาวทุกข์และปกิณกกทุกข์ อริยสัจ 4 เป็นการค้นพบที่สำคัญของ

ของตนหนักจนไม่มีทางแก้ มนุษย์ก็หมดหวัง 2. สมุทัย หรือ ทุกขสมุทัย แปลว่า สาเหตุที่ทำให้เกิดความทุกข์ พระพุทธเจ้า ทรงรู้แจ้งในสาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ อันได้แก่ ตัณหา 3 ประการ ดังต่อไปนี้ 1) กามตัณหา คือ

บทความนี้พูดถึงแนวคิดของพระพุทธเจ้าที่กล่าวถึงสมุทัยซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ มีกามตัณหา, ภวตัณหา และวิภวตัณหาเป็น 3 ประการสำคัญ จากนั้นเน้นความสำคัญของนิโรธหรือการดับทุกข์ ที่เกิดจากการดับตัณหา

5.4.5 มรรคมีองค์ 8' 1. สัมมาทิฐิ : ความเห็นชอบ มีลักษณะเด่นๆ ดังนี้ 1) ความเข้าใจชัดว่าอะไรคือทุกข์ อะไรคือสาเหตุแห่งทุกข์ อะไรคือความดับทุกข์ และอะไรคือมรรควิธีหรือมรรคปฏิบัติที่จะนำไปสู่ความดับทุกข์

มรรคมีองค์ 8 ประกอบด้วย 1. สัมมาทิฐิ - ความเข้าใจทุกข์และแนวทางดับทุกข์ 2. สัมมาสังกัปปะ - ความคิดที่ชอบ 3. สัมมาวาจา - การพูดที่เหมาะสม 4. สัมมากัมมันตะ - การทำงานที่ถูกต้อง โดยมุ่งเน้นไปที่การไม่ทำร

“ความอดทนคือความอดกลั้นเป็นตบะอย่างยิ่ง พระพุทธเจ้าทั้งหลายกล่าวว่า พระนิพพานเป็นธรรมยอดเยี่ยม บุคคลผู้ทำร้ายผู้อื่น หาได้เป็นบรรพชิตไม่ ผู้เบียดเบียนผู้อื่น ก็ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะ การไม่ทำบาปทั้งปวง กา

ความอดทนคือความอดกลั้นตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งระบุว่า พระนิพพานเป็นธรรมยอดเยี่ยม สอนให้ไม่ทำร้ายผู้อื่นและทำความดี วันวิสาขบูชาตรงกับวันคล้ายวันประสูติ วันตรัสรู้ และวันปรินิพพานของพระพุทธเจ้า จึงถ